Nouvelle Vague (zespół muzyczny)
 Nouvelle Vague | |
| Rok założenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Gatunek | |
| Wydawnictwo | |
| Skład | |
| Marc Collin Olivier Libaux | |
| Współpracownicy | |
| Anaïs Croze Camille Dalmais Phoebe Killdeer Mélanie Pain Marina Céleste Gerald Toto. | |
| Strona internetowa | |
Nouvelle Vague – francuska grupa muzyczna założona w 2003 przez Marca Collina i Oliviera Libaux[1].
Nazwa zespołu – Nouvelle Vague w języku francuskim znaczy „nowa fala”. Nazwa ma podkreślać „francuskość” oraz „artystyczność” w nawiązaniu do Nowej Fali w kinie francuskim z lat 60 i źródeł tworzonych aranżacji (covery utworów muzyki punk rock, post punk, nowej fali) oraz wykorzystywaniu stylistyki bossa nova[1].
Nouvelle Vague współpracuje z wieloma znanymi francuskimi artystami, tworzącymi „Renouveau de la chanson française” („Odnowienie francuskiego chansonu”) m.in. Anaïs Croze, Camille Dalmais, Phoebe Killdeer, Mélanie Pain, Marina Céleste oraz Gerald Toto[1].
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Albumy
[edytuj | edytuj kod]- Nouvelle vague (Peacefrog Records, 2004)
- Bande à part (Peacefrog Records, 2006)
- Late Night Tales: Nouvelle Vague (Azuli, 2007)
- 3 (Peacefrog Records, 2009)
- The Best of (Peacefrog Records, 2010)
- Couleurs sur Paris (Peacefrog Records, 2010)
Single
[edytuj | edytuj kod]- Eisbær (The Perfect Kiss / Peacefrog Records, 2006)
Inne
[edytuj | edytuj kod]- Acoustic 05 (2005, Echo) – „Just Can't Get Enough”
- Chillout Sessions 9 (2006, Ministry of Sound) – „Blue Monday”
- Acoustic 07 (2007, V2 Records) – „Heart of Glass”
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c About. [w:] Oficjalna strona Nouvelle Vague [on-line]. [dostęp 2009-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-14)].